Waardering:

Kinderen en misdaad, een nachtmerrie voor alle ouders

Spannende boeken waarin kinderen de belangrijkste slachtoffers zijn, liggen extra zwaar op de maag. Het doet de lezers meer dan normaal als het de levens zijn van die kleine kwetsbare wezens die worden gebroken. De Amerikaanse schrijfsters Karin Slaughter en Sallie Bissell hebben zich allebei op dit gladde pad van pedofilie, kinderverkrachting en moord gewaagd. En met succes. De twee boeken boeien van begin tot eind.

In zowel Triptiek (Karin Slaughter) als in Het sluipende kwaad (Sallie Bissell) wordt een kinderverkrachter ontmaskerd die het al vanaf zijn pubertijd had voorzien op kleine meisjes. Beide slechterikken weten jarenlang te voorkomen dat zij worden gepakt. Zij stijgen hoog op de maatschappelijke ladder en boezemen ontzag in. Uiteindelijk gaan ze toch voor de bijl zoals het hoort. Het kwaad straft tenslotte vooral in Amerikaanse boeken zichzelf. De wraakgodin of –god achterhaalt de waarheid en de boeman boet met zijn leven.

Natuurlijk zijn er naast de overeenkomsten ook grote verschillen tussen de twee boeken. Slaughter is Bissell niet en omgekeerd. Voor dit boek heeft Karin Slaughter haar succesvolle serie over kinderarts Sarah onderbroken, maar haar onderwerp is wel vaak kinderen en hun kwetsbare positie. Bissell gaat verder met haar serie over Mary Crow, de Indiaanse advocate uit de Appalachen het oorspronkelijke gebied van de Cherokee-stam. Voor Bissell is het daarentegen niet vanzelfsprekend dat zij het heeft over kinderverkrachters en moordenaars.

Bissell excelleert met haar nieuwste boek. Mary Crow bijt zich vast in een zaak waarin een Cherokee-indiaan ten onrechte van moord op zijn vriendinnetje wordt verdacht. Al snel blijkt de rijkste en invloedrijkste man van het dorp een voorliefde voor jonge meisjes te hebben maar wie verdenkt de koning van het dorp? Niemand. Behalve twee meisjes van het softbalteam die op onderzoek uitgaan.

Karin Slaughter slaat met Triptiek een nieuwe weg in. Zij verlaat de zekerheid van de gebaande weg en laat na drie boeken Sarah Linton als hoofdpersoon. Dat is mogelijk geen afscheid voor het leven – wie weet pakt Slaughter de draad weer op – maar de hoofdpersonen zijn nu twee neven. De een krijgt twintig jaar cel voor de verkrachting en moord op zijn vriendin, de ander gaat na een heftig verleden als drugsdealer in het leger en komt terug als politieagent. Bijkomend detail is dat de moeder van de agent advocate is en de verdediging heeft gevoerd van de veroordeelde John Shelley.

In Triptiek laat Karin Slaughter meer van zichzelf zien, dan zij in eerdere boeken deed. Haar maatschappijkritische houding komt overduidelijk naar boven. De ‘betere standen’ in het Amerika van vandaag de dag komen er niet best vanaf. De politiek, de advocatuur, allemaal krijgen ze ene veeg uit de pan. Alleen de ‘underdog’ John Shelley lijkt een goed mens te zijn. Maar ook hij valt een ogenblik uit zijn rol en blijkt het kwaad in zich te hebben. Slaughter onttrekt zich aan de vaste regels voor Amerikaanse thrillers: de kwaden hebben ook wel iets goeds over zich en de goeden zijn ook niet altijd even goed. Het zwart-wit denken heeft zij achter zich gelaten.

Dat maakt dat Triptiek tot een geweldig goed boek. Heerlijk leesbaar, mooie observaties van de Amerikaanse samenleving. Deze doorkijkjes blijven bij Bissell achterwege maar zij weet op haar beurt een kleine plattelandssamenleving te schetsen. De blijvende discriminatie van Indianen, de roddel en achterklap in zo´n dorp in de bergen, de trouw aan het gezag. Ook Bissells boek is een echte aanrader. Beide boeken bieden meer dan de gemiddelde vertaalde thriller. En het maakt het nog emotioneler omdat het gaat om kinderen, die hun onschuld al in hun tienerjaren onder afgrijselijke omstandigheden verliezen.