Zoektocht
De thrillers van Esther Verhoef zijn zonder uitzondering bestsellers. Vanaf haar boek Rendez vous staat zij met grote regelmaat in de top vijf van boekenverkoop. Na vier keer te zijn genomineerd, won zij vorig jaar met Lieve Mama eindelijk de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Maar nu blijkt ook een roman van haar hand – Nazomer – goed voor een wekenlange topnotering in de boeken top tien van de CPNB; de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek.
Leven en werk van modeontwerpster Claudia staat centraal in de roman van Esther Verhoef. Samen met Marnix runt ze een succesvol modebedrijf maar dan verkoopt haar partner zijn aandelen. Haar wereld lijkt in te storten als de nieuwe partner alleen maar uit is op geld en macht. Terwijl Claudia de strijd aangaat met de modewereld, wordt ze geconfronteerd met zichzelf en de persoonlijke zaken, die ze heeft verloren: familie, vrienden, zichzelf.
Zoals bij alle boeken van Esther Verhoef is er niets mis met de schrijfstijl. Vlot, makkelijk leesbaar, met genoeg terugblikken om te laten zien hoe haar hoofdpersonage is ontsnapt aan haar milieu en de maatschappelijke ladder beklimt.
Nazomer is geen thriller geworden, onderstreept de schrijfster, maar een roman. Wat kan ze in deze vorm kwijt, dat niet in een thriller past?
Esther Verhoef: ‘Een jaar of drie terug las ik het boek Identiteit van Paul Verhaeghe, hij schreef daarin: De spiegel die de omgeving ons voorhoudt, bepaalt wie we worden. L’enfer c’est les autres. Omdat ik zelf een jeugd heb doorgemaakt waarin ik met mijn monomane, dagelijkse geschrijf geen aansluiting vond, geen leeftijdsgenoten kende die met dezelfde vragen en interesses rondliepen – internet bestond nog niet – bovendien elke dag op school te horen en te voelen kreeg dat ik me koest moest houden en me in alle opzichten aan moest passen, is dat een onderwerp dat me mijn leven lang al bezighoudt’.
Is de jeugd en de afkomst dan zo belangrijk voor wat je later wordt, voor je zelfbeeld?
Esther Verhoef: ‘In Nazomer wilde ik dat onderzoeken. Ik vind dat zoiets niet past in thrillervorm. De werkelijke ‘plot’-lijn is hier de persoonlijke ontwikkeling van de protagoniste’.
Als dat een dergelijke zoektocht is, waarom speelt het zich dan af in de modewereld?
Esther Verhoef: ‘Dat het verhaal zich afspeelt in de wereld van de mode en niet in het boekenvak biedt mij een gezonde afstand en de lezer een mooie inkijk in een kleurrijke wereld. En omdat daar op dit moment enorme veranderingen aan de hand zijn, met outlets en schaalvergroting, en omdat er heel veel geld omgaat in de kledingindustrie, zwerven er discutabele types in rond. Die komen in mijn boek terecht waar hun belangrijkste functie is om met hun daden de keuzes voor mijn protagoniste versnellen. Met die discutabele figuren – en er lopen er wat rond in Nazomer – had ik veel meer kunnen doen in Nazomer, ik had er zeker ook een thriller van kunnen maken, maar dat voelde niet goed, omdat het afleidt van waar het voor mij over gaat; de ontwikkeling van Claudia. Daar moest wat mij betreft de nadruk op liggen. Dus is een roman voor mij de juiste keuze om het verhaal te vertellen’.
Bestel dit boek direct van de uitgever via deze link.