Waardering:

elvin post‘Ik schrijf voor mijn plezier’

Na vier thrillers is het jarenlang stil gebleven rond de Rotterdamse schrijver Elvin Post. Uitstel volgt op uitstel, maar nu is daar dan zijn vijfde spannende boek. Met dezelfde insteek van bizarre personages en een zwart-komisch plot: Dame Blanche. Een televisie-kok wordt lastig gevallen door een psychisch gestoorde man waarmee een serie gebeurtenissen in gang wordt gezet.

Foto Didier Cohen
Foto Didier Cohen

Het heeft lang geduurd voordat het nieuwe boek in de winkel ligt. Hoe is dat zo gekomen?
Elvin Post: ‘Tamelijk snel na mijn laatste boek, Roomservice, stuitte ik op de verhalen van de stalkers van actrice Carice van Houten en zangeres Kate Bush. De stalker van Van Houten probeerde met haar in ondertrouw te gaan en deed onder andere een briefje bij haar in de brievenbus met daarop de tekst: ‘3 uur trouwzaal, toetje snoetje’. Die verhalen vond ik interessant en passend bij mijn soort boeken: misdaad met een zwart-komisch randje. Het idee van de televisie-kok als hoofdpersoon kwam ook gemakkelijk, maar daarna liep ik vast. Het lukte me niet om gevoel in de personages te leggen. Een toevallige ontmoeting met Renate Dorrestein betekende de ommekeer. Wanneer het even niet lukt, zei zij, is het beter om een tijdje worst te gaan verkopen. Alles beter dan iets inleveren waar je niet achter staat. Ik heb een periode afstand genomen en ben toen zo’n beetje opnieuw begonnen. Het eerste exemplaar van Dame Blanche heb ik aan Renate overhandigd. Dat was een fijn moment’.

Het is opnieuw een thriller geworden waarbij personen belangrijker zijn dan het plot.
Elvin Post: ‘Ja, dat klopt. Ik wil dat de personages de plot en het verhaal bepalen. Niet andersom. Daarom was het ook zo’n groot probleem dat ik er in eerste instantie geen gevoel in kreeg. Als mijn personages niets willen, gebeurt er niets en een storyboard maken en dan een voor een de scenes invullen is niet mijn manier van werken. Ik was dan ook opgelucht toen Jane en Jerry (uit)eindelijk begonnen te praten in mijn hoofd. Waarbij ik moet zeggen dat het bij-personage Terri-Lynn er wel vanaf het begin was. Zij is mijn favoriete karakter in het boek. Renate Dorrestein kon daar wel in komen. Ze zei: ‘Ik wilde mijn armen naar haar uitstrekken.’ Dat vond ik een mooi compliment’.

Is het zo simpel in de VS om zo’n beroemdheid op te sporen, te stalken?
Elvin Post: ‘Dat vroeg ik me in eerste instantie ook af. Is dit echt zo makkelijk? Het antwoord – de geschiedenis wijst het uit – is ‘ja’. Madonna heeft lange tijd last gehad van een gepensioneerde brandweerman die voor haar huis borden neerzette met teksten als ‘Madonna, ik heb je nodig’ en ‘Zeg me “ja” of “nee”’ erop. Het is duidelijk dat deze mensen een behoorlijk steekje los hebben, maar kennelijk zijn ze bij de pinken genoeg om erachter te komen waar het object van hun obsessie woont. Dat geldt dus ook voor de stalkers van Carice van Houten en Kate Bush’.

Waarom situeer jij je boeken in Amerika en blijf je niet dichter bij huis?
Elvin Post: ‘Ik weet niet waar mijn voorliefde voor Amerika als decor vandaan komt. Het is een gevoelskwestie. Ik merk dat ik me makkelijk in de sfeer daar kan inleven. Ik heb daar gewoond en misschien ook omdat mijn invloeden voornamelijk Amerikaans zijn. De boeken van wijlen Elmore Leonard, de Coen Brothers, Tarantino. Met het oog op verfilmingen zou ik er waarschijnlijk verstandiger aan doen om een en ander in Nederland te situeren. Maar ik denk dat het geen goed idee is om commerciële belangen zwaarder te laten wegen dan mijn gevoel. Uiteindelijk schrijf ik voor mijn plezier’.

anthosBestel dit boek direct van de uitgever via deze link.