Met Bonuskind verschijnt er na ruim drie jaar weer een spannend boek van Saskia Noort. Het gaat  over een scheidend echtpaar en de kinderen die daarvan het slachtoffer zijn. ‘Een terugkerend thema? Misschien wel. Ik schrijf al met al heel vaak over relaties die beginnen of die juist eindigen’.

Het Amsterdamse Vondelpark ligt te blakeren in de zon. Op de grasvelden liggen vooral jongeren. Zij gymmen, doen aan yoga of krachttraining. Alles voor het strakke lichaam. Ook op de paden is het druk. Mensen wandelen, rennen, fietsen skaten er lustig op los. Het terras van restaurant Vondelpark 3 is in vergelijking daarmee rustig.

Schrijfster Saskia Noort geniet van de prachtige plek, de rust van het park. Het lunchtafeltje staat in de schaduw, de tomatensoep voor de neus, terwijl zij op haar gemak praat over haar boeken, over publieke druk en over blijvende inspiratie. Haar nieuwe boek, Bonuskind, is gisteren verschenen en het is tijd voor ‘promotie’ met interviews en boekpresentatie. Na die presentatie wacht de vakantie in een warm land. ‘Die reis is al maanden geleden geboekt en ik had er al afscheid van genomen. Maar onlangs kreeg ik een mailtje dat het allemaal toch door zou gaan, zegt zij opgewekt.

In haar nieuwe boek, Bonuskind, is de vijftienjarige Lies de hoofdpersoon. Zij wordt op een dag wakker met een naar voorgevoel: er is haar moeder iets overkomen. Die moeder is niet thuis, haar bed onbeslapen. Lies wil alarm slaan, maar niemand neemt haar serieus. Haar ouders liggen in een vechtscheiding sinds haar vader een affaire met een jonge vrouw is begonnen. De ingeschakelde politie denkt dat de verdwenen moeder de scheiding niet heeft kunnen verwerken, maar Lies weet wel beter en gaat zelf op zoek naar antwoorden.

‘Dat was het moeilijkste van dit boek: de juiste toon vinden van een puber’, aldus de schrijfster. ‘Ik schrijf niet voor vijftien- of zestienjarigen en ik moest oppassen dat het niet een soort jeugdboek  werd. Het is gewoon een volwassen thriller. Mijn eigen kinderen zijn ook geen puber meer, maar ik heb een paar neven en nichtjes in de pubertijd. Die hebben het gelezen en ze hebben welgeteld twee woorden er uit gehaald. Dat zeggen wij niet meer, kreeg ik te horen. Ik wilde al heel lang een ander soort personage schrijven. En met het thema echtscheiding en de kinderen als slachtoffer, was dit een logisch moment. Kinderen in de pubertijd zijn extra kwetsbaar. Niemand neemt ze serieus, terwijl zij juist serieus genomen willen worden’.

Ook in vorige boeken ging het over echtscheidingen en de gevolgen daarvan. Is de echtscheiding een terugkerend thema?

Saskia Noort: ‘Ik heb heel veel over echtscheidingen gelezen en er met mensen over gesproken. Ik heb het zelf ook meegemaakt. En dan hoor je dat het soms totaal uit de hand loopt. Dat het op een vechtscheiding uit draait. Hoe kan het toch dat weldenkende, intelligente mensen, mensen gewoon zoals jij en ik, monsters naar elkaar toe worden. Het is fascinerend dat mensen daar niet overheen kunnen stappen. Mensen die al kleinkinderen hebben, maar op de verjaardag van zo’n kleinkind niet tegelijk naar die verjaardag willen. Of mensen die dan wel gezamenlijk komen, maar geen woord wisselen. Jaloezie, afgunst, wraakgevoelens, het kan je leven frustreren. Mensen maken het zichzelf soms zo onnodig moeilijk. Begrijp me goed, ik ben niet tegen een scheiding. Maar het maakt emoties los. Het is een onderwerp dat zich goed leent voor een boek. Terug naar de kust, Nieuwe buren, daar blijven de mensen niet bij elkaar. Al met al denk ik dat ik altijd over relaties schrijf, ja. Beginnende relaties, en relaties die eindigen. Het is voor mij een blijvende bron van inspiratie’.

Hoe kan het dan zo misgaan in een huwelijk?

Saskia Noort: ‘Als de kinderen klein zijn, zitten ouders nog in de bubbel van luiers, slapeloze nachten. Maar als de kinderen groter worden, komt er meer vrijheid voor de ouders. Dus verandert de relatie tussen de ouders. Weer terug naar het begin, voordat de kinderen kwamen. Dan kan het mis gaan. Social media hebben al dergelijke emoties, die dan opkomen, nog eens versterkt. Door bijvoorbeeld Tinder komen mensen makkelijk met elkaar in contact. Ook met duizenden singles. En trouwens ook met mannen die op zoek zijn naar eenzame vrouwen en misbruik van hen maken. Wat ik dan wel weer vreemd vind, is dat mensen na zo’n moeilijke scheiding in een nieuwe relatie terecht komen en weer dezelfde fouten maken. Dan gaan ze weer met z’n allen op vakantie, dan komen er weer kinderen, de tweede leg, weer wachten bij het schoolplein, slapeloze nachten. Ze komen met andere woorden in dezelfde sleur, waarvan ze juist door die scheiding wilden ontsnappen’.

Het heeft drie jaar geduurd voordat er een nieuw spannend boek van Saskia Noort is uitgekomen.

Saskia Noort: ‘Maar ik heb tussendoor een roman geschreven, Stromboli. Dat wordt dan een roman genoemd, maar volgens mij valt mijn werk niet zo in hokjes te verdelen. Het is elke keer een boek van Saskia Noort. De ene keer is het werk spannender dan de andere keer. Ik schrijf nooit over grootschalige politieonderzoeken of moordverhalen’.

Een boek van Saskia Noort is telkens een succes. Legt dat niet een grote druk op uw schouders?

Saskia Noort: ‘Jazeker, dat legt een druk op mij. Vooral ook door social media, waar ik dan op lees dat er eindelijk weer een boek van mij komt. Maar ik ben daar niet mee bezig als ik aan een boek begin. Het uitwerken van een verhaal, de research, dat doe ik met heel veel plezier. Als het af is, begint de publiciteit. Maar het went wel. In het begin vond ik het veel spannender. Ik word ook niet meer zo geraakt door negatieve recensies. Maar ik blijf altijd bang dat het tegenvalt. Dat het toch minder wordt ontvangen dan ik verwachtte. Ik heb er ook steeds minder moeite mee om me bloot te geven in mijn boeken. Alsof ik een artiest ben, die op het podium staat. Nee, dan mijn columns. Die schrijf ik over maatschappelijke thema’s. De kritiek die ik daarop krijg…Ik ben gepokt en gemazeld door die kritiek. Dat doet me niet zoveel meer’.

Bestel direct van de uitgever via deze link.