Waardering:

Veilig ondanks de overheid

Op de vlucht voor je doorgedraaide ex, met je nieuwe echtgenoot en je kinderen. De Zweedse overheid belooft bescherming, maar daar slagen de ambtenaren niet in. Sterker nog, de overheidsdienaren werken langs elkaar heen. De een zegt geheimhouding toe, de volgende geeft de persoonsgegevens vrij. Het aangrijpende relaas van Mia Erikson – verteld door de Zweedse succesauteur Liza Marklund – wordt in Asiel vervolgd.

In het eerste deel van haar verhaal, Ondergedoken, werd de Zweedse verliefd op een man uit Libanon die asiel kreeg in Zweden. Zij kregen samen een dochter. Maar de man werd gewelddadig, mishandelde zijn vriendin tot zij wegliep. Mia ontmoette een ander, trouwde en kreeg een tweede kind. Maar haar Libanese vriend achtervolgde het echtpaar, probeerde zijn dochter te ontvoeren, sloeg Mia in elkaar en verkrachtte haar en later deed hij zelfs een poging moeder en dochter om te brengen. De Zweedse rechtstaat bleek niet in staat de man en zijn vrienden in toom te houden. Op advies van ambtenaren vertrok het gezin tijdelijk naar het buitenland om tot rust te komen.

In Asiel gaat de tocht van Mia Erikson verder. Het half jaar in het buitenland heeft niet geholpen. Het stalken, de bedreigingen, het geweld, gaat gewoon door. Geen ambtenaar heeft blijkbaar geleerd van de ellendige periode, want een tweede verblijf in het buitenland wordt afgewezen. Bovendien blijken ambtenaren van andere afdelingen informatie door te geven aan de Libanese ex-vriend omdat die ‘als vader recht heeft op de informatie’.

Uiteindelijk neemt Mia Erikson het heft in eigen handen en vertrekt naar het buitenland. Dan is het niet langer haar ex die voor problemen zorgt, maar de nieuwe omgeving. Hoe houdt een gezin zich staande in een vreemd en ver land, hoe kan je de kost verdienen als er niets van naar buiten mag komen, want wie weet komt die ex weer opdagen. En vooral: hoe houdt een vrouw het vol om te werken, voor de kinderen te zorgen en dan ook nog eens asiel aan te vragen.

Liza Marklund heeft het verhaal van Mia Erikson op een zeer indringende wijze opgetekend. De sterke vrouw die overeind blijft in een vreselijk leven, gaat voor de lezer leven. Je houdt je adem in als het mis dreigt te gaan, je wordt boos als de Zweedse ambtenaren weer eens een afschuwelijke blunder begaan. Fysiek gebeurt er in Asiel veel minder dan in het eerste deel, waar Mia Erikson regelmatig het slachtoffer van geweld was. De spanning is er echter niet minder door. Steeds is die dreiging van de fanatieke ex op de achtergrond aanwezig. Telkens als Mia en haar man denken die het voorbij is, heeft hij weer een ambtenaar omgepraat en heeft het onderduikadres van Mia en haar gezin te pakken.

Het verrassingselement van deel één heeft Asiel niet. Als vervolg op Ondergedoken kan dat natuurlijk ook niet. De hoofdrolspelers zijn al bekend, de Zweedse bureaucratie is al eens in zijn hemd gezet, de rechtstaat heeft al een keer gefaald. Toch blijft ook deel twee boeien tot de laatste bladzijde. Het is opnieuw een ‘pageturner’. Dat leg je pas weg als de laatste bladzijde drie keer is gelezen.