Waardering:

tot-stofSprong in het verleden

De verbitterde verzetsstrijder Siem Coburg heeft zich na de oorlog teruggetrokken op zijn woonboot. Als een boer, die hem ooit van de Duitsers redde, hem vraagt uit te zoeken wat er met zijn gehandicapte zoon is gebeurd, gaat Siem naar Limburg waar die jongen in een katholiek internaat is gestorven. Als buitenstaander sluit het dorp de rijen en Coburg komt daardoor in de problemen. Een intrigerende thriller over het duistere verleden van Nederland na de Tweede Wereldoorlog.

Na de oorlog is er het nodige mis gegaan in Nederland. Slachtoffers die de hel van de concentratiekampen hebben overleefd, krijgen hun eigendommen niet terug, vinden anderen in hun huizen, en met de berechting van collaborateurs en verraders gaat het ook niet altijd even goed. Zo worden communistische verzetsstrijders in het verdomhoekje gezet en zijn sommige rechters zelf ‘fout’ geweest in de oorlog.
Het is Siem Coburg die het slachtoffer wordt van dergelijke manipulaties. Hij wordt beschuldigd van samenwerking met de Duitsers terwijl hij toch echt deel heeft genomen aan de strijd tegen de Nazi’s. Hij heeft zich afgezonderd van de wereld en treurt nog dagelijks over de dood van Rosa, de liefde van zijn leven.
Uit het boek Tot stof klinkt de verontwaardiging door die schrijver Felix Weber voelt over de tijd na de oorlog. Is die emotie nodig om zo’n boek te schrijven?
‘De verontwaardiging is voor mij de trigger om over dit onderwerp te schrijven. Ik heb zo’n trigger nodig. Ik moet het idee hebben dat het niet waar kan zijn. De onrechtvaardigheid. De verontwaardiging. Dat heb ik gewoon nodig. In dit geval is het de bijzondere rechtspleging na de bevrijding. Het communistische verzet is gewoon weggezet. Sommige rechters die de collaborateurs hebben berecht, zijn zelf fout geweest in de oorlog. Het is in die tijd zo slecht gegaan. Als je terug kijkt, dan kan je het bijna niet geloven’.

Heeft u voor Tot stof diep in het verleden moeten graven?
‘Ik lees me altijd eerst in en ga dan alles onderzoeken. Maar heel veel research betekent nog niet dat je een goed boek schrijft. Het is belangrijk dat je personages gaan leven. En het moet wel ergens over gaan. Ik ben niet van de flutboeken. Tegelijk moet het er niet te dik op liggen. Het mag geen J’accuse (in een open brief protesteert Emile Zola tegen de antisemitische vervolging van de joodse kapitein Alfred Dreyfus, die werd verdacht van landverraad. GK) worden. In Tot stof gaat het over de opvang en behandeling van geestelijk gehandicapte jongeren in een katholiek internaat in Limburg. Je moet dat in het beeld van die tijd plaatsen. Er was helemaal niets voor deze kinderen geregeld en dus kwam het neer op de kerk. In het internaat waren zo’n vierhonderd kinderen en twintig broeders. Dan kon er natuurlijk wel wat fout gaan. Ik heb dat internaat gecombineerd met andere zaken als de Velser affaire, waarbij volgens sommigen agenten, verzetsmensen en een officier Joden en communistische verzetsstrijders aan de Duitsers zouden hebben verraden. Maar ook de gevechten van de Eerste Wereldoorlog door de herinneringen van een van de broeders in het klooster die de vreselijke oorlog als ambulancedrager heeft meegemaakt’.

Maakt het volgende boek opnieuw een sprong in de tijd?
‘Ja zeker. Mijn volgende boek gaat over een kind van een binnenvaartschipper in de jaren dertig van de vorige eeuw. Dan kom je op vragen als wat vervoeren ze, waar varen ze heen, wat voor boten hadden ze, hoe was het leven aan boord. Dat moet je allemaal uitzoeken. Feit en fictie lopen in elkaar over’.
Felix Weber is het pseudoniem van Gauke Andriesse, de thrillerauteur die enige jaren geleden de Gouden Strop heeft gewonnen. Waarom is er dit keer een schrijversnaam gekozen?
‘Ik heb vijf boeken over dezelfde hoofdpersoon geschreven, een privédetective. Mijn grote helden zijn Sjöwall en Wahlöö, het Zweedse schrijversechtpaar uit de jaren zestig van de vorige eeuw. Zij hebben een serie van tien boeken geschreven. Dat wilde ik ook. Maar na vijf had de uitgever er genoeg van. En ik merkte ook bij mezelf dat het genoeg was. Ik ben op zoek gegaan naar een andere uitgever om andere boeken te schrijven. Zo ben ik bij De Boekerij uitgekomen. De uitgever heeft me gevraagd om onder pseudoniem te beginnen. Een nieuwe start maken. En zo voelt dat ook. Een nieuwe start. Waarom Felix Weber? Dat is de naam van mijn opa en van mijn moeder. Mijn opa was leraar in Nederlands Indië. Na de inval van de Japanners is hij geïnterneerd en in het kamp omgekomen. Mijn moeder is echt geroerd dat ik nu onder de naam Weber heb geschreven’.

U heeft als ontwikkelingseconoom een volledige baan bij Cordaid, een gezin, kinderen. Hoe is dat te combineren met het schrijven van spannende boeken?
‘De combinatie werkt voor mij goed. Ik heb geen druk sociaal leven. In mijn vrije tijd lees en schrijf ik. En ik heb geen haast. Ik hoef niet ieder jaar een boek te publiceren. Met een zekere discipline lukt het wel’.

Logo_BOEKERIJ_zwart-kleinBestel dit boek direct van de uitgever via deze link.